Dość powszechne jest przekonanie, że korzystanie z pomocy adwokata to ostateczność. Wiele osób myśli, że pomoc prawna nie jest im potrzebna na co dzień. A przecież niemalże każda dziedzina naszego życia jest regulowana przez przepisy prawne, z których wiele jest często niezrozumiałych, nieczytelnych, niespójnych, niekiedy nawet wewnętrznie sprzecznych. Dlatego przed podjęciem decyzji warto skorzystać ze wsparcia specjalisty - adwokata, który będzie Twoim przewodnikiem w gąszczu przepisów prawnych. Pomoc adwokata to nie tylko rozwiązywanie bieżących problemów – to także planowanie i przewidywanie Twoich przyszłych działań, tak by uniknąć komplikacji prawnych, które mogą się zakończyć w sądzie. Pomoc prawna udzielana przez adwokata obejmuje wiele dziedzin, które często się przenikają. To pozwoli odnaleźć się w zawiłościach przepisów prawnych. Adwokat skutecznie poradzi i będzie reprezentować Twoje interesy we wszystkich dziedzinach prawa.
Adwokatura jako grupa zawodowa często odwołuje się do tradycji jeszcze antycznej, ale żeby sięgnąć obecnego kształtu, kształtowała się w Europie przez wiele stuleci. Patronem adwokatów jest św. Iwo z Bretanii (Yves Helory, 1253–1305), proboszcz, sędzia, w końcu – adwokat, który praktykę adwokacką rozumiał jako służenie drugiemu człowiekowi bez względu na jego pochodzenie i majątek. Jeszcze wcześniej, tysiąc lat temu, Bolesław Chrobry ustanowił obrońców dla wdów i sierot po rycerzach poległych w wyprawie na Saksonię, nie można jednak mówić jeszcze wówczas o narodzinach zawodu adwokata jako profesji wykonywanej stale, samodzielnie i autonomicznie. I podobnie działo się w kolejnych stuleciach. W dobie renesansu i później, zwłaszcza z nadejściem oświecenia, ranga i status zawodu adwokata (obrońcy) ewoluowały, stając się odrębną i samodzielną profesją, z czasem dążącą do utworzenia niezależnych od władzy państwowej korporacji. Zawód adwokata stał się wówczas zawodem wolnym i niepowiązanym z żadnym innym zajęciem.
Adwokaci bydgoscy w okresie zaboru pruskiego przez prawie pół wieku zrzeszeni byli w Izbie Adwokackiej w Poznaniu, także po odbudowie państwa polskiego w 1918 r. Dopiero w kwietniu 1938 r., po wejściu Kujaw z Bydgoszczą, Inowrocławiem i Włocławkiem w skład województwa pomorskiego przeszli do Izby Adwokackiej z siedzibą w Toruniu. Zimą 1945 r. Pomorze Gdańskie i Kujawy zostały wyzwolone spod okupacji niemieckiej przez Armię Czerwoną i oddziały polskie. Reaktywowane zostało województwo pomorskie najpierw ze stolicą w Toruniu, a następnie w Bydgoszczy. Jednak w Toruniu pozostawiono Sąd Apelacyjny z istniejącą przy nim Izbą Adwokacką, z jej organami. W 1949 r. przeniesiono siedzibę Sądu Apelacyjnego do Bydgoszczy. Tym samym siedzibą Izby Adwokackiej i jej organów stała się Bydgoszcz. Po wejściu w życie prawa o ustroju adwokatury z 1950 r., która regulowała jej funkcjonowanie, minister sprawiedliwości powołał 14 lutego 1951 r. „dla województwa bydgoskiego” Wojewódzką Radę Adwokacką w siedmioosobowym składzie dając początek Bydgoskiej Izbie Adwokackiej.
W skład Bydgoskiej Izby Adwokackiej wchodzi 305 adwokatów wykonujących zawód. Wśród nich znajdują się specjaliści świadczący pomoc prawną m.in. w zakresie prawa karnego, prawa pracy, prawa dla przedsiębiorców oraz prawa administracyjnego. Ponadto adwokaci zapewniają pomoc prawną w sprawach rodzinnych, sprawach związanych z nieruchomościami, dochodzeniem należności, odszkodowań, sprawach spadkowych oraz w zakresie mediacji. Nasi adwokaci prowadzą kancelarie na terenie kilkunastu gmin województwa pomorskiego i kujawsko-pomorskiego takich jak: Bydgoszcz, Brusy, Chojnice, Czersk, Gniewkowo, Inowrocław, Mogilno, Nakło n/Notecią, Solec Kujawski, Szubin, Świecie n/Wisłą, Tuchola, Żnin.
